FRANSA' DAN MERHABA

Koskoca bir hafta nasıl geçti anlamadım doğrusu :)))

Nasıl mıyım ?
Elbette çok iyiyim, ama hislerim karışık..

Çok keyifli ama uzun bir yolculuktan sonra Marsilya havalimanına ulaştık. 
Bizi bay Albert in şöförü karşıladı ve yaklaşık 45 dakikalık araba yolculuğundan sonra 
Aix en Provence ın güney batısında Le Jas de Bouffan kasabasına akşam üzeri ulaştık.

Bütün ailenin hazır bulunduğu muhteşem bir karşılama töreni düzenlenmişti, gerçekten çok ince düşünülmüş detaylar vardı..
Aile bireyleri ve yakın dostlarla tek tek tanıştırıldım, herkes benimle sohbet edip hatırımı sordu. Heyecanımı yenmeye çalışarak yolculuğumdan bahsettim, ama bir çok cümle kuruluşunda yanlış yaptım, biliyorum :(((

Gün batımı zamanı  değişik atıştırmalıklar ikram edildi. Büyükler şarap içti, biz gençler değişik meyva sularının tadına baktık....

Unutmadan hemen söylemeliyim; CASH amca... Avril ve Cher' in amcası....

İnanılmaz bir tip :))))) 
Şimdi ipucu vermeyeceğim.. Eminim yaz sonunda Cash amca dan bir roman çıkar :))))

Tanışma faslı bitince bahçeye bir sinema perdesi geldi. 
İçimden geçenler için şu an utanıyorum doğrusu.. 
" artık yatacağım yeri gösterseler de biraz kestirsem, bu tantana ne zaman bitecek acaba " diye düşünürken, perde hareketlendi ve sesler, görüntüler gelmeye başladı...

İŞTE O AN KOPTUM... ve gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı, tutamadım kendimi...

Ekranda annem, kardeşlerim, Kısmet ... benimle konuşuyorlar.....
Bana sürpriz yapıp skype bağlantısı kurmuşlar..
Şu an yazamıyorum bile, anlatılamaz duygusal anlar yaşadık...

Aslında eminim bunu planlayan gene annemdir. Çünkü kızlar sabah beni geçirirken aralarında fısıldaşıyorlardı gene ve Kısmet de durmadan " ne zaman, ne zaman" diye soruyordu..
Annem hepsini susturup benim dikkatimi başka yöne çekmeye çalışıyordu..
Tuzağa düştüm, anlamalıydım bir plan olduğunu..
Eğer bilseydim, kendimi tutar ağlamazdım..

OFFF ! rezil oldum aslında, çok güzel bir kız vardı, adı Charlotte.. Şimdi bana "ana kuzusu" diyecek... ( Acaba Charlotte' u bir daha ne zaman göreceğim ? )

Ne derse desin, dünyanın sonu mu gelir......

Ben annemi özledim,
Ben kız kardeşlerimi özledim,
Ben Kısmet'imi özledim,
Ben evimi özledim.......

Ama burada olmaktan da mutluyum..

İşte bu yüzden hislerim karışık...


Üstelik hastalandım; hem midemi bozdum, hem de üşüttüm.. Üç gün yorgan-döşek yattım..
Her şey değişik.. Yemekler, ev düzeni, sosyal yaşam..

Bu arada unutmadan söyleyeyim, artık çarşamba günleri yazımı yayınlayacağım...
Anlaşılan hafta sonu burada hayat çok hızlı, pazar günü yazımı hazırlamam imkansız gibi göründü bana :)) 
Dedim ya, her şey çok değişik...

Bakalım neler yaşanacak .......



JAS DE BOUFFAN' DAN KUCAK DOLUSU SEVGİLER...