8 Temmuz 2014 Salı

SEVGİ



SEVGİ NEDİR ?

Bir haftadır düşünüyorum…..

Sevgi nedir ?
Aileni sevmek mi ?,
Arkadaşlarını sevmek mi ?,
Nasıl sevmek ?,
Sevince ne hissedilir ?,
Sevince nasıl davranılır ?,

Yanlış anlamayın “aşk” dan bahsetmiyorum..
SEVMEK ..
Çiçeği, böceği, kuşu, komşuyu, insanı, kediyi, köpeği, dünyayı, doğayı, denizi, suyu, ağacı, arkadaşı, akrabayı, sevgiliyi …… canlı cansız ne varsa; evrende olan her şeyi sevmek…..

BİLEN VAR MI ?

Ben düşündüm, her zamanki gibi çok düşündüm J))))))

Anneme sordum..
Cevap beklediğim gibi değildi; işimi kolaylaştırmadı..
Annemin bana cevabı; “ sadece düşün “ oldu.
Elbette, ben de çaresiz düşündüm gene,.. kumrular gibi J)

Sevgi, koşulsuzdur..
Sevgi, yargısızdır..
Sevgi, güvendir..
Sevgi, şefkattir..
Sevgi, eşitliktir..
Sevgi, sınırsızdır..
Sevgi, Bir olmaktır..
Sevgi, bütünleşmektir..
Sevgi, hissetmektir…

Bunları düşündüm…
Charlotte’ u düşündüm…. Bu sevgi mi? Yoksa aşk mı ? ….
Hiçbiri .. Bu bir tutku….

Daha çok gencim, bu konuda deneyimsizim… öğreneceğim…..
Ama bildiğim bir tek şey var; SEVGİ OLMADAN HİÇ BİR ŞEY OLMAZ

Geçtiğimiz hafta bütün bunları düşünürken aklıma Mavro ağabey geldi… Nurlar içinde yoluna devam etsin..
Burgazada’ da mahallenin sevgili köpeği, bıçkın delikanlısı Mavro ağabey…
Aslında tarihe “iskele köpeği Mavro” diye geçmiştir. Adalar ile ilgili bir çok anı yazısında rastlamak mümkün, Mavro ağabey maceralarına…
Benim hatırladığım ise; her hafta babamı iskelede karşılarken bize eşlik ettiği ve gün boyu ağaçların altında kovaladığı kedileri beklediği ….. hep balkondan seyreder, ona sevgilerimi gönderirdim..
Çok küçüktüm, ama hatırlıyorum..
Beni dünyaya getiren, bana beden veren kedi annem beni terk edince Mavro ağabeyin koruması altında yaşamıma devam edebildim. Mahalledeki bisikletçinin vitrininde yattığımı ve Mavro ağabeyin de kapıda bekleyerek beni koruduğunu hâlâ hatırlıyorum.

Sonradan anneciğim anlattı bana, çok küçük bir bebekmişim, annenim avucuna kıvrılıp yatabiliyormuşum… Canlılar nasıl büyüyor ? , işte buna henüz aklım ermiyor J))))))))

Seneler sonra, büyüdüğümde... insanların Mavro ağabey arkasından "kedi düşmanı" dediklerini duydum...
İçim acıdı... Tarifsiz bir acı...
O, benim hayatımı kurtardı, anneciğime kavuşturdu...
Bu yargılar sevgisizliğin ta kendisi...

Aslında belki de soru; "sevgisizlik nedir?" olmalı..
o zaman cevap çok basit;
SEVGİSİZLİK = YARGILAMAK = EGO 


Sevgi, her koşulda sevmektir..
Sevgi, kendini koruduğun gibi, sevdiğini de her şeyden korumaktır…
Sevgi paylaşmaktır…

Mavro ağabey paylaşmasını bilmişti, o yaşamı sevmişti…
Sonra ne mi oldu ?
Yazmayacağım…

Ben Mavro ağabeyi her zaman sevgi ile hatırlayacağım….



SEVGİLERİMLE…..