4 Şubat 2014 Salı

AİLEM

Herkese günaydın...........

Bugün çok keyifliyim.Dünün yorgunluğunu güzel bir uyku ile attım.

Sizler nasılsınız ?

Akşam anneciğim benim blog açmam şerefine bir kutlama hazırlamış, beni ne kadar mutlu ettiğini anlatamam.Üstelik kız kardeşlerim bile yardım etmişler.
Soframız güzel yemekler ile donatılmıştı , sohbet keyifliydi, yani dün akşam benim için unutulmazlar listesine girdi.
Kızlar bile benim için alışılmadık övgü dolu cümleler kurdu , kulaklarıma inanamadım bir an..
Lâf aramızda genelde kızlar kıskançlık yaparak benimle didişmeye büyük özen gösterir,annem de bazen duymamazlıktan gelir (belki de fazla yüzgöz olmak istemez) bazen de sabırla onlara nasihat eder.Ama gene de kızlar bildiklerini okur her zaman.(hep söylüyorum , şımarık bunlar.....)

Size biraz ailemi tanıtmak isterim;
Ben Burgaz adalıyım , kız kardeşlerim Kadıköy' lü , annem Büyükada' lı ve bizler çocukken annem ile Bodrum a yerleştik.

Şöyle bir cümlem vardır benim ; Ben Antigoni'li Bulut Duman ,Khalkedon'lu kızkardeşlerim Bulut Yudum , Bulut Gümüş ve Prinkipo 'lu annem ile Halikarnasos da yaşıyoruz....

Daha gençken bu cümleyi kızlara hava atmak için kullanırdım,bir türlü eski isimleri akıllarında tutamazlardı, bana da çaktırmamak için kaçarlardı şaşkınlar...

Benim kız kardeşlerim çift yumurta ikizleri , ne tipleri ne de huyları hiç benzemez birbirlerine ama tek bir ortak noktaları vardır ; benimle uğraşmak
Eskiden onların oyununa gelip sinirlenirdim , mücadele edeyim derken genellikle okka altına gider ben de onlarla birlikte azar işitirdim .

 Ama şimdi ............Kriz yönetimi konusundaki maharetim , öfke kontrolü konusundaki bilgilerim, uygulamalarım.........
Kendini beğenmiş biri gibi görünmek istemem , ama "Ermiş Bir Kedi" olarak yaşamak pek keyifli.

Her neyse, bu süreci uzun uzun anlatacağım ..Gerçekten çok çalıştım , çok okudum (kediler okuyamaz demeyin ne olur , hem okuyorum hem yazıyorum üstelik hâlâ bir kediyim ).
Ben kendimi geliştirmeye çalışırken kızlar hep keyif yapmayı tercih ettiler.Bir ağabey olarak üzülüyorum elbette ama eminim onlar da zaman içinde birşeyleri fark edecek.
Aslında şimdi düşündüm de dün akşam evimizdeki sohbet ve sıcacık paylaşım kızların da artık büyüdüklerini görmemi sağladı sanırım .

Hah ...Hah.....! Yaşasın ......Bunu farketmek beni çok sevindirdi.....

Annem............canımın içi anneciğim ....... binlerce teşekkürler , herşeyimi ona borçluyum........
Güzel yemekleri ,Ayşegül teyzemin titiz tarifleri ve yardımları ile hazırlanan ziyafet sofraları , hepimizin rüyalarını sabırla analiz etmesi ve tavsiyeleri , öğretileri , yumuşacık sesi ile nasihatları
( annem melektir elbette ama  7/24 değil , günlüklerimde ne hikâyeler var ooff of! )
Hele dostları ile yaptıkları sohbetleri benim sessizce dinlememe izin vermesi.....
Unutulmaz güzellikler benim için. 

Bir de evimizin neşe kaynağı bir bıcırık velet var ; ki o, başlı başına bir olay.....Veeeeeee, inanamamıştım , o da bir   KIZ   velet !......
Nasıl bir şey bu ? kızlarla dolu bir ev , düşünebiliyor musunuz ?
Anneciğim olmasa katlanması zor bir şey aslında :)))))

Efendim , Kısmet bebek annemin manevî oğlunun (gerçek insan) , yani benim de insan olan manevî ağabeyimin kedi kızıdır.

Umarım bu insan ve kedi kimliklerini açıklamam net bir anlatımda oluyordur... Siz ne dersiniz ?

Cuma günü on aylık olacak yaramaz.
Yaşına bakmayın bir akıllı , bir fettan sormayın gitsin.Yaz sonunda babası ile İstanbul'a , kendi evine gitmesi gerekiyordu .Zilli ne yaptı ne etti Bodrum da bizimle kalmayı başardı.
Haftalaca ağladı , açlık grevi yaptı ........
"Ben Bodrum'luyum......."
"Ben gökdelende yaşamam........." (salak her yüksek binayı gökdelen zennediyor)
"Ben büyükannemden ayrılmam........" (büyükanne benim annem oluyor,elbette insan annem )
diyerek tepindi ve sonunda istediğini yaptırdı .Herkesi parmağında oynatıyor, ben hariç....

Elbette evde bir bebek çok konforlu değil ama bir faydası oldu , annem bebeğin sorurumluluğunu kızlara verdi.
Özellikle Bulut Yudum,tombul ve sarışın kız kardeşim,Kısmet bebeğin eğitiminden sorumlu tutuldu.

Bu sorumluluk vermek fikri annemin bilgisine bir kere daha hayran olmamı sağladı

   Kızlar bir işe yarıyor sonunda !
   Bu müthiş bir gelişme bizim ailede.

Fakat bu sorumluluk vermek de çok hassas bir iş sanıyorum.
Şimdilik gözlemlemekteyim , sizlerle paylaşırım ilerleyen zaman içinde.....

Yazmaya doyamıyorum....... , ama bugünlük benden bu kadar...

Pazartesi günü görüşürüz , beni bekleyin :)))

Bu arada  hatırlatayım ;
Dün sorduğum soru geçerli........

Var mı anahtarı tahmin eden ?

Sevgilerimle............

3 Şubat 2014 Pazartesi

MERHABALAR !



Ben Bulut Duman

Bir kediyim ...... gerçekten.......
güzel gözlü , yakışıklı , olgun bir kediyim ........
İnanmıyorsanız fotoğrafa bakın , o benim....... arşivim çok geniş, daha ne resimler var bende....
Hele kız kardeşlerimin pozları ........kızlar zaten dillere destan , aramızda şişko bir kız kardeş var ki sormayın .
Ah ! gene başım derde girecek , çenemi tutamıyorum işte ... şimdi lâfı dağıttım ama kızlar konusunu size gizlice anlatacağım.

Gerçekten kedi isen bunları nasıl yazıyorsun ? sorularınızı duyuyorum....
Cevabım çok basit.Her canlı isterse her şeyi yapabilir,ister kedi olsun ister köpek ister insan kılığında ister at..
Her şeyin başı kendini tanımak,evreni anlamak,istemek ve çalışmak.

Ben bir kedi olarak bunları başardım,kendimi aştım...bu yüzden kendime "BEN BİR ERMİŞ KEDİYİM" demek cüretini gösteriyorum....(elbette yol uzun, yolculuk devam ediyor...)
Ben sadece bir kedi olarak değişebiliyor isem....sizler....insanlar....çok şeyler başarıyorsunuz, başaracaksınız....Ben deneyimlerimi,öğrendiklerimi sizlere tüm kalbimle , sevgimle ve büyük bir coşkuyla aktarmak istiyorum.....
Böylece anneciğimin üzerimdeki emeklerine de teşekkür edebilirim diye düşünüyorum.

(bu tip cümlelere devam eder isem ağlamaya başlayabilirim, oğlum bulut duman kendine gel , sen delikanlı adamsın ..)

Her ne ise , biz konuya dönelim ;
Bebeklik dönemi benim için biraz zor geçti , yaramazdım , inatçıydım , yaşadığım her şeye tepki verirdim , isyankârdım.....Beni dünyaya getiren biolojik annem beni terk etmişti (onu hatırlamıyorum bile) öfke doluydum...Sonra şanslı olduğum tarafları görmeye başladım,beni sahiplenen bir "insan" annem vardı,beni temizliyor , karnımı doyuruyor ve seviyordu..Ama ben evdeki hayatıma da öfkeliydim ...o zamanlar sokaklarda aç-susuz , soğukta olan kedilerin benim hayatıma özenebileceklerini hiç düşünemiyordum ve sadece isyan ediyordum , yani şükür nedir hiç haberim yoktu...
Zavallı insan anneciğim bir yandan halime üzülüyor diğer yandan da bana sabırla sonsuz sevgisini vermeye devam ediyordu..Günler ve geceler boyu benimle konuştu.(bu bölüm uzun hikâye , hepsini anlatacağım)

Ve...... bir gün sanki ruhumda bir kilit açıldı ve ben sonsuz güzelliklerle dolu bir dünyaya adım attım.........

İşte ; hikâyem , bu güzellikler dünyasına yaptığım yolculuk , sırrı ise kilidi açan anahtar .....

Merak ettiniz değil mi ?

Elbette hepsini zamanı geldikçe söyleyeceğim ama size bir ipucu....

Bu anahtar hepimizin içinde gizli.....
Var mı anahtarı tahmin edenler ?

Görüşmek üzere
Sevgilerimle